การใช้ไม้เท้าเดินป่าหรือ Trekking Poles บางคนว่าไม่จำเป็น แต่ผมว่ามีไว้ก็ดี เพราะมันช่วยถนอมเข่าของเรา และสำหรับผู้ที่แบกสัมภาระหนักๆหรือเข่าไม่ค่อยดี ผมว่ามันจำเป็นเลยแหละ เหตุผลอื่นๆอีก เช่น 10 เหตุผล ที่ควรใช้ไม้เท้าเดินป่า นี้ผมแปลมาจาก outdoorgearlab ทั้งสิบมีดังนี้ครับ
1. ไม้เท้าเดินป่าใช้หลักการเดียวกับไม้สกี เป็นการใช้กำลังแขนช่วยเคลื่อนตัวไปข้างหน้า ทั้งในทางราบและขึ้นเขา ทำให้เพิ่มความเร็วโดยเฉลี่ย
2. ลดแรงกระแทกบริเวณขา เข่า ข้อเท้าและเท้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลงเขา การศึกษาในปี 1999 The Journal of Sports Medicine พบว่า ไม้เท้าเดินป่าช่วยลดแรงที่กระแทกที่เข่าได้มากกว่า 25 เปอร์เซ็นต์
3. ไม้เท้าเดินป่าสามารถใช้เบี่ยง หรือปัด สิ่งที่เรารำคาญหรือกีดขวาง เช่นพืชมีหนาม หรือปัดใยแมงมุมในระหว่างทางเดิน ให้เราเดินสบายขึ้น
4. การเดินโดยใช้ไม้เท้าเดินป่าช่วยให้เราสร้างและรักษาจังหวะที่เหมาะสม ซึ่งจะช่วยเพิ่มความเร็ว โดยเฉพาะการเดินในพื้นที่ราบเรียบ ไม่มีการปีนป่าย
5. จุดสัมผัสสองจุดที่เพิ่มเข้ามา จะช่วยเพิ่มการยึดเกาะบนพื้นที่ลื่น เช่น โคลน หิมะ หรือเศษหินร่วนๆ
6. ไม้เท้าเดินป่าช่วยเรารักษา balance ทรงตัวในพื้นที่ที่มีอุปสรรค อย่างเช่นการข้ามน้ำ ที่มีรากไม้พาด หรือ สะพานลื่นๆ การมี balance ช่วยให้เราก้าวไปได้ง่ายและรวดเร็ว
7. ไม้เท้าเดินป่าสามารถใช้หยั่งข้อมูล ที่เราไม่รู้จากการมองด้วยตา ใช้ไม้เท้าเพื่อรู้ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับแอ่งน้ำ โคลน หิมะ หรือทรายดูด (ความลึก ความแข็ง สิ่งกีดขวางในน้ำ ฯลฯ)
8.ไม้เท้าเดินป่า สามารถใช้ป้องกันตัวจากการโจมตีของสุนัข หมี หรือสัตว์ป่าอื่นๆ โดยเหวี่ยงไม้เท้าไปรอบๆเหนือหัว เพื่อให้เราดูตัวใหญ่ขึ้น หรือใช้โยนแบบหอก
9. ไม้เท้าเดินป่าช่วยแบ่งเบาภาระน้ำหนักที่เราแบก อย่างเช่น ถ้าเราแบกน้ำหนักมากๆ และเราต้องการพักสั้นๆ การพิงไปที่ไม้เท้าจะช่วยให้สบายขึ้น
10. ไม้เท้าเดินป่าสามารถใช้เป็นอะไรที่มากไปกว่าการเป็นแค่ไม้เท้า ช่วยลดน้ำหนักในการแบกเสาเต้นท์ (สำหรับอุปกรณ์ที่พักเช่น Tarp หรือเต้นท์แบบใช้ไม้เท้าแทนเสาเต้นท์ เมืองไทยยังไม่ค่อยเห็นมีขาย) ที่พักแบบนี้ช่วย save น้ำหนักได้เกือบ 1 กิโล (ไม่นับตัวไม้เท้าเอง) ไม้เท้าเดินป่ายังมีความแข็งแรงมากกว่าเสาเต้นท์ ดังนั้นยากที่จะหักเมื่อลมแรงๆ ทำให้ที่พักมีความปลอดภัยมากขึ้น ไม้เท้าเดินป่ายังสามารถใช้เป็นเฝือกได้อีก
ข้อจำกัดของการใช้ไม้เท้าเดินป่าคือ ใช้พลังงานของร่างกายเพิ่มขึ้น (เราต้องใช้กำลังแขนเพิ่มขึ้นมา) มันสามารถเข้าไปขัดอยู่ในพุ่มไม้หรือติดกับซอกหิน มันลดฟังชั่นของมือเราในการจะไปทำอย่างอื่น มันไม่สามารถเก็บได้อย่างสะดวก และอาจมีผลต่อเส้นทางข้างหน้า (เก็บแล้วมันก็ยังยาว) นักปีนเขาบางคนบ่นเกี่ยวกับข้อศอกที่เจ็บจากการใช้ไม้เท้าเดินป่ามากเกินไป เช่นแบกน้ำหนักมากกว่า 30 กิโล ทุกวันในหนึ่งเดือนต่อครั้ง (เยอะไปไหม) อย่างไรก็ตาม ข้อจำกัดนี้สามารถแบ่งเบาหรือถือเป็นเรื่องเล็กน้อย อย่างเช่น พลังงานที่ต้องใช้เพิ่มขึ้นก็ชดเชยด้วยการที่เพิ่มความเร็วได้และลดแรงตึงเครียดที่ขา นักปีนเขาหลายคนชอบไม้เท้าเดินป่าแบบไม่มีสายคล้องมือมากกว่า เพราะสะดวกในการเปลี่ยนไม้เท้าข้างใดข้างหนึ่งมาอีกข้าง เพื่อใช้มือสำหรับหยิบอาหารกินหรือถ่ายรูป และสามารถปล่อยมันได้รวดเร็วเมื่อเสียหลัก หรือต้องการใช้มือทำอะไรบางอย่าง
